5 ข้อคิดที่ไม่ธรรมดา จากหนังสือขายดี “กล้าที่จะถูกเกลียด”

คุณต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองและมีความสุข ณ ปัจจุบันไหมครับ?

 

ผมเชื่อว่าเราทุกคนล้วนอยากพัฒนาตัวเอง หรือเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น

แต่คุณเชื่อจริงๆหรือไม่ว่า คุณสามารถเปลี่ยนแปลงได้และมีความสุข ณ ตอนนี้ได้เลย

 

“กล้าที่จะถูกเกลียด” เป็นหนังสือโดยชาวญี่ปุ่น 2 คนที่ศึกษาหลักจิตวิทยาของอัลเฟรด แอดเลอร์

หนังสือเล่มนี้กล่าวไว้ว่า “คนเราเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ และโลกใบนี้ก็เรียบง่ายจนไม่ว่าใครก็สามารถมีความสุขได้”

วันนี้ผมนำ 5 ข้อคิดที่ไม่ธรรมดา จากหนังสือเล่มนี้มาฝากกัน

ใครอ่านแล้วชอบ ตามไปอุดหนุนหนังสือจาก สำนักพิมพ์วีเลิร์น ได้เลยนะครับ

 

1. ไม่มีใครที่เปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ได้

ไม่ว่าอยู่ในช่วงเวลาไหน สภาพแวดล้อมแบบไหน คนเราเปลี่ยนแปลงตัวเองได้เสมอ

ที่คุณเปลี่ยนแปลงไม่ได้ เพราะคุณตัดสินใจว่าจะไม่เปลี่ยนแปลงต่างหาก

ถึงจะไม่พอใจหลายอย่าง แต่คนเราก็เลือกที่จะอยู่กับ ตัวตนในแบบที่เป็นอยู่ เพราะมันช่วยให้ใช้ชีวิตได้ง่ายและอุ่นใจกว่า

 

คำตอบของการเปลี่ยนแปลงตัวเองคือ ตัดสินใจเลิกใช้ชีวิตในแบบที่เป็นอยู่

ตราบใดที่คุณผูกติดกับคำว่า “ถ้า” เช่น “ถ้าฉันทำแบบนี้” คุณก็จะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้เลย

 

2. คุณรู้สึกทุกข์ เพราะคุณเลือกที่จะมีความทุกข์เอง

คุณไม่ได้ทุกข์เพราะสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย คุณไม่ได้ทุกข์เพราะเจอสิ่งที่ไม่ดี

คุณรู้สึกทุกข์ เพราะคุณตัดสินใจว่า ความทุกข์ส่งผลดีต่อตัวคุณ

เพราะความทุกข์ให้ประโยชน์กับคุณบางอย่าง

 

เคยเจอคนที่ชอบพร่ำบ่น หรือมีอะไรต้องมาระบาย มาปรับทุกข์ไหมครับ

เคยเจอคนที่ทุกข์แล้วเก็บตัว ไม่ยอมพูดคุยกับใครไหมครับ

คนประเภทนี้รู้สึกต่ำต้อย จนต้องใช้ความทุกข์เป็นเครื่องมือ ให้ตัวเองเป็น “คนพิเศษ”

มันคือการเอาความทุกข์ของตัวเองมาใช้เป็นอาวุธเพื่อควบคุมคนอื่น

 

แต่อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่คุณยังเอาความทุกข์มาเป็นอาวุธเพื่อทำให้ตัวเองเป็นคนพิเศษ

คนคนนั้นก็จำเป็นต้องพึ่งพาความทุกข์ไปตลอดกาล

 

3. อิสรภาพคือการถูกคนอื่นเกลียด

คนเราทุกคนล้วนอยากได้การยอมรับจากผู้อื่น

แต่ยิ่งเราแสวงหาการยอมรับเท่าไร เราก็ยิ่งถูกพันธนาการมากขึ้นเท่านั้น

 

การใช้ชีวิตเพื่อเติมเต็มความคาดหวัง หรือฝากชีวิตของตัวเองไว้กับคนอื่น

คือการโกหกตัวเองและคนรอบข้างไปวันๆ

ความกล้าที่จะมีความสุข ต้องอาศัยความกล้าที่จะถูกเกลียด

ตราบใดที่คุณยังไม่เลิกสนใจคำวิพากษ์วิจารณ์ ยังกลัวที่จะถูกเกลียด ยังอยากได้การยอมรับ

คุณก็ไม่สามารถใช้ชีวิตตามที่ตนเองปรารถนาได้

 

4. คุณไม่ใช่ศูนย์กลางของโลก

คนส่วนใหญ่ใช้ชีวิตราวกับว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลก

คนแบบนี้จะคิดอยู่ตลอดเวลาว่าคนอื่นคิดกับตัวเองอย่างไร

มองว่าตัวเองเป็นอย่างไร หรือจะทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการได้มากแค่ไหน

คนแบบนี้ดูเผินๆเหมือนเขากำลังคิดถึงคนอื่นอยู่

แต่แท้จริงแล้วพวกเขากำลังมองแต่ตัวเอง ใส่ใจแต่ตัวเอง และไม่ได้ให้ความสำคัญกับคนอื่นเลย

 

จริงๆแล้วคุณเป็นส่วนหนึ่งของสังคมเท่านั้น

และเป็นหน้าที่ของเราที่ต้องก้าวไปสร้างความสัมพันธ์กับคนอื่นด้วยตัวเอง

ไม่ใช่คิดว่า “คนคนนี้จะให้อะไรกับเราได้บ้าง”

แต่ต้องคิดว่า “เราจะให้อะไรกับคนคนนี้ได้บ้าง”

 

 5. การช่วยเหลือคนอื่นคือการทำเพื่อตัวเอง

นิยามของความสุข ในหนังสือเล่มนี้ คือ “การรู้สึกว่าได้ช่วยเหลือคนอื่น”

ความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของสังคม ทำให้คุณช่วยคนอื่นได้อย่างไร้เงื่อนไข

ถ้าคุณช่วยคนอื่นเพราะอยากได้การยอมรับ คุณก็จะไม่เป็นอิสระ

การช่วยเหลือคนอื่นจึงไม่ใช่การอุทิศตนจนถึงขั้นละทิ้งตัวเอง

แต่เป็นการทำเพื่อให้รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่าต่างมาก

 

ถ้าเราช่วยเหลือผู้อื่นจากใจจริง จะได้รับการยอมรับหรือไม่ ก็ไม่ใช่สิ่งจำเป็นอีกต่อไป

เพราะเรารู้สึกได้เองว่า “ฉันมีคุณค่าและมีประโยชน์ต่อใครสักคน”

และนั่นแหละครับ คือความสุขที่แท้จริง